O escritor brasileiro José Mauro de Vasconcelos naceu o 26 de febreiro de 1920 en Bangú (Río de Janeiro) e morreu o 24 de xullo de 1984 en Sao Paulo.
Naceu nunha familia humilde, fillo de nai india e pai portugués. Na súa infancia viviu en Natal (lugar que marcou a súa vida). Iniciou estudos de Medicina que non concluíu. A súa obra máis famosa é a novela A miña planta de laranxa lima.
Como autodidacta exerceu diferentes oficios: foi adestrador de boxeo, peón nunha granxa, pescador e mestre nunha escola en Recife, ata que o animou o desexo de viaxar e coñecer o seu país, chegando a convivir cos indíxenas, dos que aprendeu historias e tradicións e acumulou experiencias. Este feito converterao nun extraordinario contista oral (grazas á súa excelente memoria) ata que finalmente se fixo escritor. Comezou a publicar en 1942. Tamén foi coñecido pola súa faceta de actor de cine e televisión, chegando a obter varios premios.
En 1968 encabeza a lista de Best Sellers, co seu libro A miña planta de laranxa lima. Nel relata a vida dun neno cunha gran sensibilidade que é forzado a pasar á madurez debido a tristes circunstancias, e mostra os seus sufrimentos e alegrías.
As mortes temperás do seu irmán Luís aos 20 anos e da súa irmá Gloria aos 24 influíron notablemente no seu traballo.
Soñador empedernido e dunha prosa suave e simple, ante todo foi un home que coñeceu o sufrimento. Morreu aos 64 años. Outras obras súas son: Barro branco, Banana branca, Longeva terra, Rosinha, a miña canoa, Corazón de vidro, As confesións de Frei Cabaza, O palacio xaponés, Rúa descalza, O veleiro de cristal, Imos quentar o sol…
Ningún comentario:
Publicar un comentario